یادداشت شماره 32

  هم سلام وهم خداحافظ ممنون از همه دوستانی که تا الان با من بودند و اظهار لطف داشتند اوضاع خوبه و لحظه ها در گذرند 

  ومن به هیچ عنوان آدم گذشته نخواهم شد 

  دیگر از اینکه با این عنوان در وبلاگی بنویسم احساس خوبی ندارم ، شهر در دست گرگهاست ، گرگها سواره بر بعضی دلها 

   باید برید ، باید رفت ، از ماندن بهتر است شکار می شوی ، درست در گوشه ایی که از هر طرف با زبانهایی آویزان به تو نزدیک 

   می شوند و فقط می مانی و آرام به زمین می نشینی !!!! خسته ام اما جنس خستگی ام  از جنس خستگی کشاورزی 

    که با رویش محصول و چیدنش آرام می شود              یا علی