یادداشت شماره 29

     سلام به همه 

    زندگی بر وفق مراده و همه چی داره روز به روز بهتر میشه یه دوست خیلی خیلی خوب دارم که فکر کردن بهش هم من رو 

    آروم می کنه و نوع دیگری از انسانیت رو برام تداعی می کنه ، دانشگاه شروع شده کلاس و کار و کارهای شخصی و 

    شلوغی و ترافیک این شهر همه با هم دست به دل من دادند تا آروم آروم فراموش کنم آنچه رو که باید می کردم 

     به قول شاعر که میگه : نمی دونم ولی شاید بهشت اندازه ما نیست !!!!